ΑΝΑΠΝΕΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΙΜΩΛΙΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ

  30 Ιουλίου 2022.

Ημέρα λήξης των καλοκαιρινών εκδηλώσεων του Συλλόγου μας.

Ημέρα που ωρίμασε μια ιδέα και έμελε να γίνει πράξη το όραμα αρκετών συγχωριανών μας.

Ημέρα αναβίωσης ιστορικών αναμνήσεων και αναζωπύρωσης χαμένων επιθυμιών.

Ημέρα συνάντησης του παρελθόντος με το παρόν, στοχεύοντας στο μέλλον.

Ημέρα που ο Σύλλογός μας διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία την εκδήλωση με τίτλο «Αναπνέοντας την Κιμωλία της Τάξης».

Μία εκδήλωση που έφερε τους κατοίκους του μικρού μας χωριού μπροστά από τα μαθητικά θρανία, δίπλα στα ξεχασμένα γεγονότα της παιδικής ηλικίας και πίσω στις αμέτρητες αταξίες και πειράγματα που χάραξαν τις παιδικές ψυχές και έχτισαν τους χαρακτήρες και τις προσωπικότητες του σήμερα.

Μία εκδήλωση που θυμηθήκαμε αγαπημένα μας πρόσωπα που έφυγαν πολύ νωρίς από τη ζωή και μας άφησαν πίσω το αναπλήρωτο κενό τους αλλά και πολλές αγαπημένες αναμνήσεις.  

Μία εκδήλωση που στόχευε στην καταγραφή της ιστορικής διαδρομής της σχολικής κοινότητας του χωριού μας και στην τίμηση όλων των εκπαιδευτικών της εποχής εκείνης για την συνεισφορά τους στο οικοδόμημα που χτίστηκε πετραδάκι – πετραδάκι με την πάροδο των χρόνων στον Μύτικα, μέσα από την κατάθεση ψυχής που επέδειξαν και την ολοκληρωτική αφοσίωσή τους στο δύσκολο αυτό έργο της εποχής.

Χρόνια δύσκολα αλλά συνάμα ξένοιαστα, χρόνια γεμάτα κακουχίες και ταυτόχρονα γεμάτα παιχνίδια, μακριά από κινητά και tablet της σημερινής εποχής, χρόνια απουσίας βασικών υποδομών αλλά και παρουσίας του γείτονα, του συγχωριανού και σε πολλές περιπτώσεις όλου του χωριού.

Χρόνια που ο παρουσιαστής της εκδήλωσης Κος Κοτσαρίνης Λάμπρος περιέγραψε με τα πιο απλά λόγια στην εισαγωγή του:

«Δημοτικό Σχολείο Μύτικα

Πόσες αναμνήσεις!!!!!

Τι να θυμηθείς και τι να ξεχάσεις!!!!!

Αναπνέοντας την κιμωλία της τάξης το μυαλό μας ταξιδεύει…….

Πάει χρόνια πίσω. Σε χρόνια δύσκολα αλλά όμορφα, γεμάτα αθωότητα!!!!

Τότε που ο δάσκαλος γινόταν ένα με τους κατοίκους του χωριού και τα προβλήματά τους!!!!

Που πηγαίναμε Σχολείο πρωί – απόγευμα και το Σάββατο. Και την Κυριακή εκκλησία. Σημαιοφόρος, παραστάτες, ποιος θα πει το «πιστεύω», ποιος το «Πάτερ Ημών»!!!!

Που μπαίνοντας στην τάξη την Δευτέρα έπρεπε να απολογηθούμε για την απουσία μας από την εκκλησιασμό.

Που φοβόμασταν την όψη του δασκάλου και την βέργα που έστεκε σύμβολο της εξουσίας του. Όχι οι νεότεροι δάσκαλοι και δασκάλες, οι πιο παλιοί. Που αν έσπαγε πάνω σου η βέργα έπρεπε να την αντικαταστήσεις.

Που κάναμε σιωπηρές εργασίες, όταν ο δάσκαλος έκανε μάθημα με τις άλλες τάξεις.

Που περιμέναμε τη μαμά, τη γιαγιά να μας φέρουν στο διάλειμμα φρέσκες τηγανίτες. Που όταν αυτό σταμάτησε από το δάσκαλο και μας έλεγε να παίρνουμε το κολατσιό μαζί μας από το πρωί, ξέσπασε «πόλεμος» με τις μαμάδες.

Που το χειμώνα ξεκινάγαμε από το σπίτι και μαζί με τη σάκα κουβαλούσαμε κι ένα ξύλο ο καθένας για τη σόμπα.

Τότε που χαιρόμαστε το παιχνίδι στα διαλείμματα, κυνηγητό, κρυφτό, μακριά γαϊδούρα, και έξω απ’ αυτό τα απογεύματα ή τα βράδια, παιχνίδια με τα παγούρια, πολλά ατυχήματα, μία, δύο, τρεις, σκλέντζαρη, βώλους και άλλα.   

Που ντυνόμασταν τις απόκριες με ότι είχαμε στο σπίτι από παλιόρουχα.

Που οι γιορτές για 28^η Οκτωβρίου και 25^η Μαρτίου ήταν απόλαυση γιατί ντυνόμασταν με παραδοσιακές στολές.

Που όταν ερχόταν το τέλος της χρονιάς, κάναμε γυμναστικές επιδείξεις στην αυλή του Σχολείου ή σατιρικά θεατρικά σκετς.

Που δεν ξέραμε αν θα συνεχίσουμε τις σπουδές μας γιατί έπρεπε να δώσουμε εξετάσεις για να πάμε στο Γυμνάσιο.

Κι άλλα πολλά. Μπορεί να μιλήσουνε κι άλλοι συγχωριανοί μας για αυτό.

Όμορφα, αθώα χρόνια γεμάτα γνώσεις και περιπέτεια!!!!!!»  

Η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους μας που λείπουν πια από την ζωή, μαθητές και δασκάλους, οι οποίοι ζουν μαζί μας μέσα από τις φωτογραφίες και τις αναμνήσεις μας.

Δείτε παρακάτω το VIDEO από την εκδήλωση. 

Για το φωτογραφικό υλικό από την εκδήλωση μπορείτε να επισκεφθείτε την συλλογή «ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ» που διατηρεί ο Σύλλογός μας στην σελίδα του στο Facebook στον παρακάτω σύνδεσμο.

www.facebook.com/media/set/?set=a.2771737522854435&type=3

Ευχαριστούμε θερμά όλους τους Δασκάλους που μας τίμησαν με την παρουσία τους, αλλά και εκείνους που δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν λόγω προχωρημένης ηλικίας ή άλλων υποχρεώσεων. Επίσης οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Κο Κοτσαρίνη Λάμπρο για την επιμέλεια και την παρουσίαση της εκδήλωσης.