ΟΙ ΚΟΡΔΕΣ, ΟΙ ΓΚΑΦΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΙΡΑΓΜΑΤΑ

            Από  πολύ  παλιά οι Μυτιώτες  ασχολούνταν με τα αγκίστρια. Την δουλειά αυτή την έκαναν τέχνη και ήταν πάρα πολλοί αυτοί που κάθε μέρα έριχναν και μάζευαν έως και 1500 αγκιστροκάλαμα. Έως την δεκαετία του 1980 η λιμνοθάλασσα Λογαρού ήταν γεμάτη από αγκιστρολόγους από τον Μύτικα, το Καλογερικό, την Γενίτσαρη, την Ανέζα και το Απόμερο (Μπαντούλα).

            Οι ψαράδες, αφού τελείωναν τις απαραίτητες εργασίες, όπως να βγάλουνε δόλωμα (δόλι), να φτιάξουν την αλειά, να κολατσίσουν (συνήθως τα περίφημα χέλια στο καλάμι ψημένα με κόπλα και ξύλα), έβαζαν τα καλάμια πάλι μέσα στα πριάρια και ξεκινούσαν να τα ρίχνουν στην λίμνη. Νωρίς το απόγευμα ξεκινούσαν όλοι μαζί, χιλιάδες καλάμια όρθια μέσα στην λίμνη και οι κόρδες (σειρά σχηματισμένη από καλάμια του ίδιου ψαρά) η μία δίπλα στην άλλη σαν ατελείωτες καλαμωτές. Αφού έμπαιναν στον ρυθμό της δουλειάς, ξαφνικά ακουγόταν η πρώτη κραυγή:

     «Α!!!!! εσείς που κάνατε το τάδε»

αναφερόμενος σε κάποια γκάφα που έκαναν οι κάτοικοι κάποιου χωριού και αμέσως οι άλλοι του ανταπαντούσαν. Με τα πειράγματα αυτά πέρναγε πιο ευχάριστα το υπόλοιπο της ημέρας τους δουλεύοντας. Μόλις τελείωναν, άραζαν τα πριάρια τους στο Σκάλωμα και επέστρεφαν στα σπίτια τους να ξεκουραστούν.