ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ

              Πρώτη αξιόλογη πηγή είναι η Οθωμανική απογραφή του 1895 που εκδόθηκε με τίτλο «Bin uc yuz on bir sene-I maliyesine mahsus Yanya salnamesi. Yedinci defa olarak» (Σαλναμές Ιωαννίνων για το οικονομικό έτος 1311, έκδοση 7^η ). Σύμφωνα με την απογραφή, στο Μύτικα κατοικούσαν 8 οικογένειες με συνολικό πληθυσμό 98 άτομα, 49 άνδρες και 49 γυναίκες.

            Δεύτερη πηγή είναι τα αρχεία της Βενετίας τα οποία μελέτησε ο Καθηγητής Κωνσταντίνος Μέρτζιος. Σύμφωνα με την ερευνά του, το 1696 ο Μύτικας μαζί με πολλά άλλα χωριά της Άρτας κατέβαλε φόρο στην Ενετική Διοίκηση με αντάλλαγμα την προστασία από τις ληστρικές επιδρομές των πειρατών. Συγκεκριμένα ο Μύτικας με την Ανέζα, την Γενίτσαρη και τη Μαρατιού πλήρωναν 43 Ισπανικά νομίσματα ετησίως, τα ρεάλια. Ο φόρος ήταν προαιρετικός διότι η περιοχή ήταν υπόδουλη στους Τούρκους. Επειδή όμως οι δυνάμεις των ντόπιων Πασάδων δεν επαρκούσαν για να προστατέψουν τα χωριά από τις επιδρομές των πειρατών, οι κάτοικοι επέλεξαν την προστασία των Ενετών δια της αμοιβής. Το γεγονός αυτό από μόνο του μαρτυρά ότι η περιοχή μας εκείνη την εποχή δεινοπαθούσε τρομερά από τους πειρατές.   

            Τρίτη πηγή  είναι  το  έργο  «Χρονογραφία της Ηπείρου»  του Παναγιώτη Αραβαντινού το έτος 1856. Στο έργο του κάνει αναφορά στο Μύτικα και μας ενημερώνει ότι στο χωριό κατοικούσαν 23 Χριστιανικές οικογένειες.

            Τέταρτη  πηγή  είναι η έκθεση  του  Ρωσικού  Υποπροξενείου Άρτας το 1877, όπου μας πληροφορεί ότι ο οικισμός αποτελούσε ιδιοκτησία των Τζαλάλ Μπέη και Λιάμπη και κατοικούσαν σ’ αυτόν 24 οικογένειες.

            Πέμπτη πηγή είναι το «Δοκίμιο περί Άρτης» του Μητροπολίτη Άρτης Σεραφείμ Ξενόπουλου που εκδόθηκε το 1884. Σύμφωνα με αυτό, την εποχή εκείνη στα χωριά Ανέζα, Γαβριά, Καλογερικό, Απόμερο, Μύτικας, και Γενίτσαρη κατοικούσαν συνολικά 180 οικογένειες με κύριο επάγγελμα την αλιεία. Εκκλησιαζόταν δε στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου που βρισκόταν στην Γενίτσαρη με αρχική χρονολογία οικοδόμησης το 1782 και τα παιδιά, συνολικά 180 μαθητές, φοιτούσαν στο αλληλοδιδακτικό σχολείο της Γενίτσαρη που βρισκόταν μπροστά από τον Ιερό Ναό.

            Έκτη πηγή είναι η Τουρκική Στατιστική της Ηπείρου του 1895, από την οποία προκύπτει ότι η Ανέζα είχε τότε 152 κατοίκους (26 οικογένειες, 6 άτομα ανά οικογένεια), η Γενίτσαρη είχε 200 κατοίκους (32 οικογένειες, πάνω από 6 άτομα ανά οικογένεια), το Απόμερο 37 κατοίκους (8 οικογένειες, πάνω από 4 άτομα ανά οικογένεια) και ο Μύτικας 253 κατοίκους (29 οικογένειες, πάνω από 8 άτομα ανά οικογένεια).

          Έβδομη πηγή είναι ένας χάρτης που δημιουργήθηκε από τον Βιντσέντζο Κορονέλλι, με τον οποίο μας γνωστοποιεί την ύπαρξή του και καταγράφει το χωριό ως ιδιοκτησία κάποιου Τούρκου μπέη.

            Από το 1920 και μετά έχουμε αναφορές από την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία σχετικά με τον πληθυσμό του χωριού μας ως εξής:

 Ο πληθυσμός της κοινότητας Ανέζας από το 1920 μέχρι το 2011 (Απογραφές Ε.Σ.Υ.Ε.)