ΠΡΟΛΟΓΟΣ

        Ο Μύτικας βρίσκεται 14 χιλιόμετρα Νότια – Νοτιοδυτικά της Άρτας. Είναι χωριό της Δημοτικής Κοινότητας Ανέζας, της Δημοτικής Ενότητας Αμβρακικού του Δήμου Αρταίων και είναι χτισμένο Βορειοανατολικά της λιμνοθάλασσας Λογαρού σε υψόμετρο 2 μέτρων.

            Το όνομα Μύτικας, σύμφωνα με μαρτυρίες των γερόντων του χωριού, προέρχεται από τον 18^ο αιώνα. Μετά από ολική καταστροφή του από φυσικά φαινόμενα, η χρονολογία των οποίων δεν έχει προσδιοριστεί ακριβώς, το χωριό ξαναχτίστηκε λίγο πιο βορειοανατολικά από την αρχική του θέση ήτοι την τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα από τους εναπομείναντες κατοίκους και από άλλους που κατά καιρούς βρήκανε καταφύγιο στο χωριό. Την εποχή εκείνη η εδαφική έκταση στην οποία πρωτοχτίστηκε το χωριό σχημάτιζε μια μεγάλη μύτη στη λιμνοθάλασσα Λογαρού η οποία σήμερα έχει αλλοιωθεί λόγο της οπισθοχώρησης των υδάτων.

          Στις αρχές του 20^ου αιώνα το χωριό άρχισε σταδιακά να μεγαλώνει μέχρι την δεκαετία του 1970 όπου πήρε τη σημερινή του μορφή. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 οι νέοι άρχισαν σιγά  σιγά να φεύγουν. Οι πρώτοι έφυγαν για την Γερμανία, στη συνέχεια, προς το τέλος της δεκαετίας οι περισσότεροι μετανάστευσαν στην Αθήνα και στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ολόκληρες οικογένειες μετακόμισαν για επαγγελματική αποκατάσταση κυρίως στην Αθήνα και λιγότερο στις άλλες πόλεις.

          Τα τελευταία χρόνια, η αποκέντρωση των πόλεων που βρίσκεται σε εξέλιξη, έχει αναβαθμίσει εμφανώς το χωριό με την ανοικοδόμησή του και τον μικρό αλλά σταδιακό επαναπατρισμό των χωριανών είτε για μόνιμη εγκατάσταση, είτε για συγκεκριμένες εποχές του έτους.
            Τον Μάρτιο του 2015, σύμφωνα με την έρευνα του Προύβα Απόστολου, οι μόνιμοι κάτοικοι στο χωριό ανέρχονταν στους 185 ενώ στην Άρτα, στην Αθήνα και στις υπόλοιπες πόλεις της χώρας διέμεναν 21, 51 και 15 οικογένειες αντίστοιχα.

            Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η Ανέζα και ο Μύτικας ήταν τσιφλίκι ενός Μπέη. Πριν ακόμα απελευθερωθούν, τα χωριά πουλήθηκαν από τον Μπέη στους Αρτινούς Κωνσταντίνο Καραπάνο και Δημήτριο Μανώλη και τους συνεταίρους του αντίστοιχα.

            Ο Μύτικας, σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» (Εκδοτική Αθηνών, τόμος ΙΔ, σελ. 153) όπως και τα υπόλοιπα χωριά που ήταν δυτικά από τον Άραχθο ποταμό, απελευθερώθηκε το 1913. Αρχικά τα χωριά απελευθερώθηκαν προσωρινά το 1897 από τον Ελληνικό Στρατό, ο οποίος περνώντας τον Άραχθο ποταμό κινούμενος προς την περιοχή μας απελευθέρωσε τα χωριά Γενίτσαρη και Αλήμπεη χωρίς αντίσταση, αφού ολόκληρη η περιοχή μας μέχρι τον Λούρο ποταμό είχε εγκαταλειφθεί από τους Τούρκους διότι οι περισσότερες περιοχές είχαν ήδη πουληθεί, γεγονός που δεν είχε γίνει αντιληπτό από τους ντόπιους.